Od 17 kwietnia 2016 roku obowiązuje nowelizacja Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z dnia 16 lutego 2007 roku, która obok Ustawy o prawach konsumenta z 30 maja 2014 roku stanowi najważniejszy akt prawny dla prowadzących sklepy internetowe. W artykule wyjaśniamy co e-sklep powinien wiedzieć o wprowadzonych zmianach i czy musi dokonywać aktualizacji swojego regulaminu.

Celem nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów jest wzmocnienie pozycji konsumentów poprzez poprawę narzędzi służących ich ochrony. Te nowe rozwiązania były szeroko konsultowane ze środowiskami przedsiębiorców, prawników oraz organizacjami konsumenckimi.

Co się zmieniło?

Zmianie uległ tryb, w jakim następuje kontrola wzorców umów pod kątem występowania w nich klauzul abuzywnych, czyli zapisów godzących w prawa konsumenta. Zamiast wcześniejszego czysto sądowego modelu, mamy teraz tryb mieszany administracyjno-sądowy. Pierwszą instancją jest zatem UOKiK, który będzie wydawał decyzje administracyjne o uznaniu danego zapisu za niezgodny z prawem. SOKiK będzie więc jedynie rozpatrywał odwołania od decyzji UOKiK, czyli pozostanie niejako sądem drugiej instancji. Nowy tryb jest szybszy, ze względu na specyfikę postępowania administracyjnego np. wprowadzona możliwość wydawania decyzji tymczasowych. Wydaje się, że UOKiK może być bardziej elastyczny, a współpracujący lub dobrze przygotowany do obrony swojego stanowiska przedsiębiorca ma znacznie większe szanse na uniknięcie kary niż było to w postępowaniach przed SOKiK.

Jakie będą nowe koszty?

Otóż same koszty postępowania administracyjnego są obecnie niższe niż koszty postępowania sądowego. Natomiast co do wysokości orzekanych kar i skutków decyzji administracyjnych UOKiK może zasądzić karę do 10% obrotu za rok w którym naruszenie miało miejsce. Decyzje administracyjne skuteczne będą tylko w stosunku do przedsiębiorcy i klientów, którzy zawarli z nim umowę zawierającą zakwestionowany zapis. Rejestr klauzul zastąpi rejestr decyzji UOKiK wraz z uzasadnieniem. Zmiana, której znaczenia nie można przecenić. W końcu nie będzie wymogu domniemywania, dlaczego dany sporny zapis został uznany za klauzulę.